Geschiedenis

0 NT - Einde van de vlucht van Tebras. De laatste schepen ontvluchten de stralingszone en komen aan bij de kolonies. De Generale Staf neemt de leiding en de kolonies worden rap uitgebreid met tijdelijke verblijven om de vluchtelingen onder te brengen. Voedselproductie, mijnbouw en industrie komen in een stroomversnelling om het menselijk ras de middelen te geven om te overleven. 

6 NT - Na een periode van militaire noodbewind wordt Julia Feronia de eerste President van de herbouwende Republiek. Ze regeert met steun van alle drie de klassieke partijen (Beccus, Brachus en Cornu) en heeft als voornaamste taak rust en orde herstellen in de Aquila gebieden. Zij wint herverkiezing in 13 NT en regeert tot 20 NT. Hoewel ze slaagt in haar mandaat en haar regering het raamwerk legt voor stabiele kolonies baart de groeiende kloof met het Dugo Imperium haar zorgen.

18 NT - Ondanks de inzet van President Feronia en haar kabinet lopen spanningen met de Dugo sterk op als er een serie escalerende incidenten is op gedeelde kolonies en nabij de grenzen. Het volk eist een harde reactie terwijl de regering poogt de vrede te bewaren.

20 NT - Generaal Adeodatus wint de verkiezingen na een bewogen verkiezingscampagne, en begint direct met een forse reorganisatie van het leger. Een agressieve gebiedsuitbreiding legt de basis voor de grenzen van de Republiek zoals die vandaag de dag nog herkenbaar zijn. Het kiezen van een generaal als President, de reorganisaties van het leger en de uitbreiding van de Republiek zetten de relatie met het Imperium op scherp.

20 NT - Een relatief klein incident op de planeet Cabatu tussen Aquila en Dugo kolonisten blijkt de vonk die het kruitvat ontsteekt. Diplomatieke betrekkingen worden afgebroken, en de eerste schermutselingen tussen de grensvloten zijn een feit. De Uitbreidingsoorlog is begonnen.

23 NT – Hoewel de Legiones Aquila op meerdere terreinen de Dugo weet terug te dringen heeft de Classis Aquila het moeilijk. De schepen van het Imperium zijn technisch superieur en van meet af aan ontworpen als slagvloot terwijl de Aquilaanse schepen grotendeels zijn verouderd. Het gaat catastrofaal mis wanneer op basis van gelekte informatie een grootschalig offensief gestart wordt. Dit blijkt een val, en vrijwel de volledige grensvloot wordt vernietigd. Naast het verlies van vele ervaren bevelhebbers en mariniers betekent het ook dat de Legioenen grotendeels vast zitten op de planeten waar ze nu zijn, zonder mogelijkheid tot versterking en regelmatige bevoorrading. 

23 NT – Tarir III verklaart zich onafhankelijk. President Adeodatus stuurt een kleine vloot naar deze rebellenplaneet, maar kan door gebrek aan schepen niet verder komen dan een beleg. 

24 NT – Na het verlies van de vloot ontwerpt de Republiek noodgedwongen een nieuwe generatie schepen die zich theoretisch wel kunnen meten met het Imperium. Omdat zonder sterke vloot de oorlog verloren gaat worden ziet de regering zich genoodzaakt grote sommen geld te lenen van corporaties (met name S.O.N.A.) om de bouw van deze schepen mogelijk te maken.
President Adeodatus hervormt de resten van de vloot naar een eigen legeronderdeel van de krijgsmacht, de Classis Aquila, nu het belang van slagschepen duidelijk is gedemonstreerd.

25 NT – De scheepswerven van Alcyon produceren een recordaantal nieuwe schepen en de herbouwde en hervormde Classis Aquila kan weer een geloofwaardige bedreiging gaan vormen voor de Keizerlijke vloot. Dit wordt bewezen als later in dat jaar het nieuwe vlaggenschip Ultima Ratio er in slaagt om ondanks zware averij het Dugo vlaggenschip Geobukseon Namin te vernietigen. Hiermee wordt het strategische doel doel van een patstelling forceren behaalden een snel einde van de strijd in het voordeel van het Imperium voorkomen. 

28 NT – Na jaren strijd en weinig kans op een totale overwinning komen de Republiek en het Imperium tot een staakt-het-vuren als opmaat naar een vredesverdrag. De planeten die zich onafhankelijk hadden verklaard krijgen een plek aan de onderhandeltafel en vormen na moeizaam overleg een nieuwe factie: de Pendzal Clans. President Adeodatus treedt af.

29 NT – Oorlogsmoe kiezen de Aquila voor een relatief jonge politicus van de Cornu partij, Marcus Morrell, als President. De Cornu beloven als progressieve partij een vreedzame nieuwe koers om de Republiek naar een voorspoedige toekomst te sturen.

33 NT – Herbouw na de oorlog verloopt moeizaam, vooral om de grote leningen voor de nieuwe vloot af te betalen. De Brachi winnen aan invloed binnen het Tertiaire Spatium door te beloven de grote schulden structureel aan te pakken.

34 NT – De Brachi partij neemt het initiatief om te gaan onderhandelen met de S.O.N.A. corporatie als grootste schuldeiser, maar verbreken de onderhandelingen na beschuldigingen van infiltratie door diezelfde S.O.N.A. binnen de partij 

35 NT – Een groep paramilitaire Aquilanen genaamd de Vulpes nemen in een goed gecoördineerde aanval effectief het bestuur op Sturnus over. Onder grote druk van de Brachi die een goede gelegenheid zien om het publiek af te leiden van de S.O.N.A.-situatie autoriseert President Morell de inzet van de Ultima Ratio om de Vulpes terug te dringen. 

36 NT – Adrasta Tarrence van de Brachi partij wordt gekozen tot President. 

38 NT - In een poging om te voldoen aan hun belofte schrijft de Brachi partij via het Tertiaire Spatium een referendum uit om drie planeten te gebruiken als afbetaling voor de enorme S.O.N.A. schulden. Het referendum faalt spectaculair - het volk is er massaal op tegen en de crisis moddert voort. De steun voor de Brachi brokkelt af 

43 NT - President Tarrance wint nipt herverkiezing. De Cornu hebben echter sterk gewonnen in de verkiezingen en de Brachi moeten veel concessies doen om hun aanpak van de S.O.N.A. problematiek te mogen voortzetten. 

44 NT - Een belangrijke ontdekkingsmissie onder leiding van het wetenschappelijke schip Omni Sapientia naar een cluster nabijgelegen sterrenstelsels verdwijnt. Er wordt snel een reddingsmissie gestuurd, maar ook met hen wordt het contact verloren. De expedities worden als verloren beschouwd. 

45 NT -  Na een grote campagne om steun te verkrijgen schrijven de Brachi een nieuw referendum uit om twee recent gekoloniseerde planeten op te geven voor kwijtschelding van de schulden. De bevolking stemt alsnog tegen, al zij met een kleine meerderheid. De Brachi zagen dit echter als hun laatste kans en duwen via een oude regeling in het Tertiare Spatium een noodwet door om dit alsnog te doen. De twee beoogde Aquila kolonies Fortitudo-Xi-Aquilae-b en Dimidium-51-Peg-b worden formeel overgedragen aan de nieuwe Sona factie en heten vanaf dan respectievelijk Andhara en Prakasa.
Zodra het nieuws wereldkundig wordt gaan de Aquila Civitas massaal de straat op in protest en oproerpolitie moet erbij komen om een bestorming van de regeringsgebouwen af te slaan. De sfeer wordt grimmig. President Tarrance weet een burgeroorlog te voorkomen door de volledige leiding van haar eigen partij terug te zetten naar Mulum status, en ze alle zetels in de Spatia te ontnemen “tot dat ze de wil van het volk weer achter zich hebben”. De storm luwt, en zonder schulden begint de Aquila Republiek weer normaal te functioneren. Adrasta Tarrence gaat verder als partijloze president tot het uitschrijven van nieuwe verkiezingen.

46 NT – President Tarrance treedt af. Lycaon Velius van de Cornu wint de verkiezingen overtuigend met zijn belofte om relaties met de nieuwe Sona Meritocratie te normaliseren en het Vulpes probleem op Sturnus permanent op te lossen.   

49 NT – Na een langdurige guerrilla-oorlog - een concept waar Legionairs maar moeilijk aan kunnen wennen - worden de Vulpes op Sturnus verslagen. 

49 NT – Met steun van de Beccus-partij hervormen de Cornu het Civitas en Mulum systeem, met de intentie om problemen zoals de Vulpes in de toekomst te voorkomen. De scheiding blijft nog steeds bestaan, maar er worden meer mogelijkheden gegeven om Civitas te verdienen zoals bijzondere verdiensten in handel, nijverheid en wetenschap. Er wordt een speciale commissie ingevuld vanuit het Secundaire Spatium om deze bijzondere gevallen te evalueren en toe te kennen. 

83 NT – Via de Pendzal Clans krijgt de Republiek officieel bericht dat er een vernietigend virus door het heelal gaat waar geen remedie tegen gevonden kan worden. Het virus is zoals niets dat ze mensheid ooit eerder is tegen gekomen en niemand is er tot dan toe in geslaagd om het virus te bestrijden. President Camilla Tulius van de Beccus partij maakt enorme sommen geld beschikbaar ter interfactionele bestrijding van het virus, maar dit leidt niet tot een genezing. Het Falx-virus teistert alle facties en er vallen honderdduizenden doden. 

87 NT -  Totaal onverwacht arriveert de Omni Sapientia op Accipiter, een wetenschappelijk schip dat al 43 jaar als verloren wordt beschouwd, en met haar arriveren ook de schepen van de reddingsmissie. Alle Aquilanen aan boord zijn veranderd - ze noemen zich nu de Ekanesh en leggen uit dat ze in de leegte tussen de sterren een planeet hebben gevonden waar Maïr woont, een godin die ze wonderlijke nieuwe dingen heeft geleerd. Ze hebben gehoord van het virus die de mensheid teistert, en ze zijn teruggekeerd om te helpen. Ze hebben krachten, een discipline die ze Telepsychica noemen en demonstreren dit door enkele zieken te genezen met een handoplegging. Ze zijn met weinigen, maar kunnen hun kracht verspreiden als de Aquila genezende kristallen meenemen en anderen genezen uit naam van Maïr.  President Tulius zegt de Ekanesh volle steun toe - de Republiek belooft plechtig de Ekanesh te beschermen en geven ze vrije doorgang in Aquilaanse gebieden om het woord van Maïr te verspreiden. Ook gaan de snelste schepen van de Classis Aquila met kleine delegaties Ekanesh naar planeten van andere facties om daar ook genezing te brengen. Gedurende dat jaar wordt het Falx-virus stelselmatig de kop in gedrukt.

88 NT - Het Falx-virus is verdreven. Met steun van de Republiek claimen de Ekanesh een tot dan toe onbekende planeet in de Delphinius sterrengroep en noemen deze Dzar. Deze wordt later dat jaar officieel de zetel van de nieuwe Ekanesh Theocratie.

90 NT – De grootste Ekanesh tempel buiten Dzar, de Blauwe Tachar, wordt gebouwd in Conscendo op Accipiter. Er wonen tot op de dag van vandaag veel Ekanesh rond de Blauwe Tachar, en de tempel is het symbool van de voortdurende relatie tussen de Theocratie en de Republiek. Via een volksreferendum van het Tertiaire Spatium wordt Maïr de officiële religie van de Aquila Republiek. 

95 NT – Er wordt een zware aanslag gepleegd op het trainingskamp Noviolanum op Viridis. Deze wordt opgeëist door de nazaten van de Vulpes. Tegelijkertijd vinden er verscheidene kleinere aanslagen plaats op de andere planeten binnen de Republiek. De Vulpes blijken door de jaren heen veel aanhang te hebben verworven onder de Mulum en de beweging tot een cultus te hebben omgevormd. Ze opereren in cellen om te voorkomen dat het leiderschap door de Aquila wordt uitgeschakeld, en maken in niet mis te verstane bewoordingen bekend dat de omverwerping van de Republiek hun hoogste doel is.

96 NT – Als onderdeel van een escalerende serie aanslagen ontploft een zware bom in Blauwe Tachar. Als reactie daarop verleent President Tulius de overheidsdiensten verregaande mogelijkheden tot monitoring van de eigen bevolking om zo de Vulpes te vernietigen. De ASA wordt opgericht. 

98 NT – Na twee jaar met vele arrestaties en keiharde politionele acties lijken de Vulpes verslagen. Hun infrastructuur is vernietigd, materialen om explosieven te maken zijn in beslag genomen en honderden cellen zijn opgerold. Hoewel de noodtoestand wordt ingetrokken blijven meerdere maatregelen voor monitoring permanent van kracht in de vorm van de permanent geworden ASA. 

99 NT – Naar aanleiding van de oproer van de Vulpes wordt door meerdere Aquila Civitas het NUS opgericht - ze hebben tot doel de Mulum problematiek anders aan te pakken en het Civitas systeem te hervormen. Ze redeneren dat de Vulpes rijke voedingsbodem vonden in de Mulum en de Republiek op deze manier zijn eigen fundatie ondergraaft - ze zijn van mening dat het Vulpes probleem alleen op te lossen is door deze voedingsbodem weg te nemen. Hoewel ze op hun kernpunten veel weerstand krijgen tonen ze zich tot capabele en meewerkende politici en worden ze al snel als partij serieus genomen. Met name veel voormalige Cornu sluiten zich bij de nieuwe partij aan. 

130 NT – President Acilia Solinus van de Cornu partij maakt er een prioriteit van om Aquilaanse missies te sturen naar een gebied in het spoor van Orion waarvan sinds kort het vermoeden bestaat dat er planetaire stelsels liggen geschikt voor kolonisatie. In een zeer korte tijd claimen de Aquila een groot gebied met vier planeten die geschikt zijn voor kolonisatie: Tigris, Ignis, Fastus en Ithaginis. Dit gebied wordt al snel de Periferie genoemd omdat het op de buitenrand ligt van de Orion Arm en de Perseus Leegte.

135 NT -  Na bijna een eeuw wordt de Brachi partij opnieuw groot genoeg om mee te kunnen doen aan de verkiezingen. Ze kunnen nog niet op veel steun rekenen, maar hun aanhang is groeiende. 

164 NT – Tigris, Ignis, Fastus en Ithaginis worden aangevallen door een onbekend agressief ras. Er is geen waarschuwing, er volgen geen eisen. Alle pogingen tot communicatie lopen op niets uit, en in de eerste golf worden vrijwel tegelijk legerbasissen op alle vier de planeten vernietigd. De Aquila gaan over tot volledige mobilisatie en roepen reservisten op om de planeten te verdedigen. Zowel vloot als legioenen krijgen zware verliezen te verduren. Ook de kolonies van andere facties in de Periferie worden aangevallen maar de vijand lijkt zich te concentreren op de Aquilaanse werelden. Binnen de grensgebieden komt er samenwerking op gang tussen de Republiek en de Clans, en hun vloten vechten op meerdere gelegenheden samen tegen de vijand.

172 NT – Alle aanvallen van het onbekende ras stoppen zonder enige vorm van verklaring - van de ene op de andere dag is elk spoor van de vijand verdwenen. Troepen aan het front halen opgelucht adem, maar er blijven veel vragen open staan over de on-communicatieve vijand. Verkenningsschepen die er op uit worden gestuurd rapporteren geen vondsten en geen hints over waar de vijand vandaan is gekomen of waar naar toe ze zo snel zijn teruggetrokken.

174 NT – In de nasleep van de aanvallen blijft de samenwerking tussen de Republiek en de Pendzal Clans bevallen en komt het tot een dialoog tussen de regeringen. Er wordt een pact gesloten waarbij beide facties afspreken elkaar te helpen bij mogelijke nieuwe aanvallen van het onbekende ras. In de grensgebieden houden de vloten van beide facties gedeelde oefeningen en maken stappen om delen van hun bevelvoering te coördineren. De Dugo Maykapal ziet hierin echter het begin van een verbond tegen het Imperium en vaardigt het bevel uit tot mobilisatie. Diplomatieke pogingen om de spanningen te luwen lopen op niets uit - het Imperium verklaart beide facties de oorlog en lanceren aanvallen op de grensgebieden.
Het eerste offensief van de Dugo wordt grotendeels staande gehouden, maar met name de Pendzal planeten nabij het Imperium hebben het zwaar. Een deel van de Legioenen die de afgelopen jaren in de Periferie hebben gestreden tegen de buitenaardse wezens vormen een tijdelijk garnizoen voor de Clanwerelden. De Pendzal / Aquila troepen die overblijven in het uitbreidingsgebied weten al vrij snel de koloniën van het Imperium te overmeesteren. De oorlog wordt na de initiële zetten een patstelling met een snel oplopend aantal doden aan alle zijdes.

180 NT - Na jaren vechten zonder einde in zicht lanceert het Imperium een gewaagde bliksem aanval op Accipiter met de beste en zwaarste elementen van hun vloot. Het ondenkbare gebeurt en ze slaan door de Aquilaanse linies heen. Ze bereiken Accipiter en beginnen een belegering van de hoofdstad Conscendo - een tot dan toe ongehoorde prestatie. De Republiek gooit alles in de strijd en weet met hulp van toegesnelde Pendzal Clans haastig een bevrijdingsvloot samen te stellen. Accipiter wordt ontzet met grote verliezen aan alle zijden - met name in schepen. Er worden pogingen gedaan om tot een staakt-het-vuren te komen met het Imperium, maar de Dugo weigeren. De strijdt duurt voort.

183 NT – Na een coupe binnen het Dugo Imperium stelt generaal Urakoy een staakt-het-vuren voor. Zowel de Republiek als de Clans regeringen stemmen hiermee in onder voorwaarde van directe inter-factionele vredesonderhandelingen waarbij ook de Ekanesh en de Sona aanschuiven. Inzet van de vredesonderhandelingen is het voorkomen van een nieuwe oorlog tussen de facties en een betere samenwerking op gang brengen om zo het vijandelijke buitenaardse ras het hoofd te kunnen bieden.

185 NT –  In ruil voor de participatie van de Dugo binnen een nieuwe samenwerkingsvorm worden de veroverde Keizerlijke planeten in de Periferie teruggegeven aan het Imperium. Het staakt-het-vuren wordt een permanente vrede.

214 NT - Na decennia voorzichtige onderhandelingen en toenemende samenwerking ontstaat uit het Aquila/Pendzal pact het Interplanetair Collectief (ICC). Alle Facties nemen hierin zetel, en een van de eerste projecten die het Collectief sponsort is het Dugo/Pendzal ‘portaal’-project. Er wordt besloten tot uitrol naar alle planeten binnen het Collectief. 

223 NT – Er worden een aantal mannen opgepakt door Dugo die zij zien als Aquila spionnen voor hun portaal project. De Aquila ontkennen ten stelligste dat zij hier iets mee te maken hebben. Spanningen lopen even op, maar het Interplanetair Collectief treedt effectief op als mediator en de crisis wordt gesust. Ondertussen zijn alle grote planeten aangesloten op het portaal-netwerk, en hierdoor is er directe communicatie en instant personenvervoer mogelijk van en naar alle hoofdsteden.

235 NT – Nu het portaalnetwerk volledig operationeel is zet Aquila regering in op het koloniseren van een nieuwe planeet nabij het vermoedelijke gebied van het onbekende ras. Deze nieuwe grenswereld zou moeten worden gekoloniseerd onder mandaat van het Interplanetair Collectief.

238 NT - De planeet Eos wordt verkozen tot de nieuwe grenswereld en het Interplanetair Collectief stuurt een schip met portaal naar de planeet terwijl op Tigris kolonisten zich gereed maken. De Republiek krijgt de leiding over de missie en sturen een contingent onder bevel van Generaal Marcus Asperi.

239 NT - Op 2 november 239 komen de huidige kolonisten aan. Begin van het Frontier project en de start van de oorlog tegen de buitenaardse agressors.

240 NT - Huidig jaartal.